ทศพล รอบจังหวัด
ที่ผ่านมาหัวใจยังกังวลกับหลายเรื่องราว ยืนตรงระเบียงมองดาวดวงน้อยบนท้องฟ้าไกล แต่ก็คงไว้ เพียงแค่แสงสว่างที่อยู่ห่างไกลจนเอื้อมเก็บไว้ไม่ถึงเช่นเคย ในความคิดภายหลังตื่นขึ้นมาในบางวันก็ต้องให้กำลังใจตัวเองว่า สักวันมันต้องผ่านเรื่องราวต่างๆ ไปได้ด้วยดี
ความสับสนในชีวิตช่วงนั้นเกิดขึ้นมาเป็นเวลานานหลายเดือนอยู่ที่ไม่รู้ว่า จะต้องทำอะไรต่อไปในแต่ละวันดี เพื่อให้ทุกเหตุการณ์เหล่านั้นจางหายไปจาก “หัวใจ” ของเราได้สักที คงคล้ายคนอกหักหรือผิดหวังที่รู้สึกเคว้งคว้างกับสถานการณ์ตรงนั้นมาก ๆ
แต่เอาเถอะ ! #ถึงจะเจอเรื่องเลวร้ายเพียงใด ผมก็ยังได้รับสารเป็นกำลังใจจากเพื่อนๆ รอบข้างอยู่เสมอมา และโชคดีที่มีเพื่อนผมคนหนึ่ง ที่คอยแวะเข้ามาทักทายและชวนกันออกไปหาสถานที่นั่งหาเครื่องดื่มเย็น ๆ พร้อมขนมด้วยอยู่บ่อยครั้งมาก จนมีอยู่วันหนึ่งผมกับเพื่อนก็สนทนากันว่า
“ว่างไหม ! มีร้านขนมน่าสนใจจะพาไปลองชิม”
ด้วยความที่เราเบื่อหน่ายกับชีวิตอย่างมาก จึงอยากออกไปท่องเที่ยวสักเล็กน้อย แม้สถานที่นั้นจะเป็นร้านอาหารหรือร้านขนมก็ตาม จึงได้ไม่ลังเลที่จะบอกกลับไปว่า “ไปเลย เจอกันที่ไหน” ผมรีบตอบกลับไป
และแล้วเราก็มานัดเจอกันที่ร้านขนมเค้กและเครื่องดื่มแห่งหนึ่ง ผมรู้สึกว่าร้านนี้บรรยากาศดี ตกแต่งภายในร้านได้อย่างสะดุดตา และแล้วสายตาผมก็เหลือบไปเห็นขนมเค้กมากมายภายในร้าน โดยที่รู้สึกประทับใจแต่แรกเห็นสำหรับผมคงเป็นพวก Cheese Cake ผมจึงลองสั่งมานั่งทานกับเพื่อน พร้อมสั่งเครื่องดื่มมาด้วย จากนั้นก็มีลูกค้าคนอื่นเดินเข้าร้านมา เป็นเพื่อนกันบ้าง เป็นคุณพ่อพาลูกมานั่งทานขนมบ้าง ทำให้เรา เริ่มรู้สึกได้ว่า สถานที่นี้ดูอบอุ่นดีจัง ไม่น่าเชื่อเลย ! จากความเบื่อหน่ายกลายเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ จากเด็กตัวเล็ก ๆ ส่งถึงผมจนผมรู้สึกดีขึ้นอย่างมากเลย
ภายหลังจากวันนั้น ผมก็รู้สึกซึมซับบรรยากาศของร้านๆ นี้ จนรู้สึกว่าอยากใช้เวลาของสถานที่ดังกล่าวเป็นเสมือนบ้านอีกหลังหนึ่งของเราเพื่อจะได้ปล่อยวางกับเรื่องราวต่างๆ ที่เขามาในความคิดของเรามาอย่างยาวนาน และผมก็ได้กลับไปที่ร้านนี้เป็นประจำทุกสัปดาห์ สัปดาห์และ 2 – 3 วันเลย พร้อมสั่งขนมเค้กโปรด คือ Blackcurrant Cheese Cake พร้อมเครื่องดื่มสักหนึ่งแก้วแทบทุกครั้งที่ไปถึง โดยอาจจะเป็นความหวานหรือความเย็นสดชื่นของสิ่งที่ผมได้รับเข้าไปในร่างกาย ทำให้ในทุก ๆ ครั้งที่อยู่ที่ร้านนี้ ผมได้ลืมทิ้งทุกสิ่งที่ลำบากใจออกไปทั้งหมดได้เลย และบางวันก็ไม่ได้ไปลำพัง แต่ชวนเพื่อน ๆ หลาย ๆ คนไปลองชิมกันดูด้วย จึงทำให้ความสดใสของชีวิตกลับมาอีกครั้งได้เหมือนกัน
ต่อมาชีวิตผมโชคดีมาก ผมได้เริ่มต้นกับสิ่งใหม่ ๆ และทิ้งสิ่งที่เลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นทั้งจากสภาพที่เป็นและจากภายในใจได้หมดแล้ว ตอนนี้ถึงช่วงปลายเดือนกันยายน แต่กลับกลายเป็นความสดชื่นของผมจากการจางหายไปของเรื่องร้ายทุกอย่าง และผมก็คิดเอาเองในใจว่า “กว่าจะเดินทางมาถึงวันใหม่ ปลายเดือนกันยายนนี้ ต้องผ่านอะไรมาอย่างมากมายและใช้เวลานานเหลือเกิน” นอกจากความดีใจกับชีวิตที่กำลังจะเริ่มต้นใหม่ ผมก็ยังดีใจอยู่อย่างหนึ่งคือ อย่างน้อยช่วงที่ผ่านมาเราก็ได้เรียนรู้ถึงกำลังใจจากคนรอบข้าง และสถานที่ที่ทำให้เราใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข ดังนั้น เมื่อครั้งใดเดินผ่านหรือขับรถผ่านบริเวณร้านขนมเค้กที่ผมเคยไปอย่างที่บอกไว้แล้ว ก็ยิ่งรู้สึกถึงสิ่งดี ๆ ที่เคยเกิดขึ้น แม้จะเป็นเราเองก็ตามที่รู้สึกอยู่คนเดียว แต่ต้องขอบคุณที่โลกใบนี้พาผมให้มีพื้นที่สำหรับปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ และเป็นสถานที่ที่ให้ผมกับเพื่อน ๆ กลับมาเจอกันและให้กำลังใจกันในทุก ๆ เรื่องได้เสมอ …………..
ขอขอบคุณจริงครับสำหรับ ร้าน Lancake
(เรื่องสั้นนี้ ดัดแปลงมาจากเรื่องราวที่ผ่านมาบางส่วนเล็กๆ ของชีวิต)
บทความโดย : ทศพล รอบจังหวัด
